Terug op de kinderafdeling!
Blijf op de hoogte en volg Nienke
21 Januari 2013 | Ghana, Kumasi
Zoals jullie wel uit de titel op kunnen maken ben ik weer terug op de kinderafdeling. Dit omdat ik eigenlijk alle afdelingen heb gehad en ik het zo ontzettend leuk en gezellig vond op de kinderafdeling dat ik besloten heb om mijn laatste weekjes daar door te brengen.
Het was ook wel weer even heftig op de kinderafdeling. Het is voor Ghaneese begrippen op dit moment koud in Ghana. Het is nu 30 graden in plaats van 35 graden. 's Morgens als ik ook naar het werk ga dan zie ik iedereen met een sjaal om en een trui aan. De hele ochtend lopen ze ook te klagen dat het koud is. Toen ik vertelde dat het koud was in Nederland en het daar nu sneeuwde dachten ze helemaal dat ik gek was geworden geloof ik :P
Maar het is dus 'koud' hier in Ghana. Dat houdt in dat ze 's morgens veel vaker water koken dan normaal. Dit doen ze om de kinderen te wassen en ze warm drinken te geven zoals thee. Maar wat er dan ook gebeurt is dat veel kinderen brandwonden oplopen. De moeders wassen hun kinderen met te heet water of ze letten niet goed genoeg op. Dit resulteerd dan in flinke brandwonden. Afgelopen week waren het 2 kindjes op de kinderafdeling. 1 kindje die over de hele linkerkant verbrand was en de andere waarbij het gezicht en het hoofd verbrand was. Bij het laatste kindje was het het geval dat ze naar een verloskundige zijn gegaan en die heeft vasaline over alle brandwonden gesmeerd. Hierdoor ontstond een infectie en zwelde alles op. Het kind kon dus naar 2 dagen helemaal niks meer zien omdat het hele gezicht was opgezwollen. Ik vond dit zo vervelend/lastig om te horen. Je verwacht dat een verloskundige toch wel een beetje nadenkt voordat ze de brandwonden behandeld maar niet dus. Iedereen wist dus gewoon dat het kind littekens zou overhouden aan deze brandwonden.
Ik heb de eerste dag meegekeken met de wondzorg en de volgende dag moest ik het doen... Ik vond dit heel heftig. De kinderen hadden ontzettend veel pijn en niet alle verpleegkundige zijn even goed in het kalmeren van de kinderen, wat resulteerd in nog meer onrust. Maar ik ben wel weer trots op mezelf dat ik het toch maar weer gedaan heb!
Afgelopen woensdag heb ik rehabilitation clinic gewerkt. Wat hier gedaan werd was me eigenlijk niet helemaal duidelijk. Dit omdat ik alleen maar de bloeddruk en de temperatuur mocht meten de hele dag. Ik heb had wel opgevangen dat ze daar mensen controleren die HIV/Aids hebben en dat ze mensen die afkicken helpen. Dit vind ik heel goed, zo hebben ze een plek om heen te gaan. Maar zo kun je ook goed voorlichting geven en verdere verspreiding van HIV voorkomen! Maar hoe ze het precies doen ga ik voor jullie navragen, dus die houden jullie van mij nog te goed!
Afgelopen donderdag en vrijdag ben ik weer op outreach gegaan. We hadden een compleet nieuwe groep en ik was de enige die al eerder op outreach was geweest. Dit was de eerste dag best wel lastig want er werd veel gevraagd en dan moest ik 'mijn kinderen' ook nog behandelen. Maar de 2e dag ging het gelukkig een stuk beter en heeft iedereen lekker kunnen werken.
Van het weekend zijn we in Kumasi gebleven. Zaterdag naar Lake Bosumtwi en zondag heb ik eigenlijk de hele dag op bed gelegen. Nu zullen jullie wel denken, huh is ze alweer ziek? Nee ik was niet ziek maar ik had zondag op maandagnacht nachtdienst in een ander ziekenhuis. Dit ziekenhuis is heel anders dan Sint Michaels ziekenhuis, dit omdat het een overheidsziekenhuis is en omdat ze daar meer gespecialiseerde artsen hebben.
In Nederland duurt een nachtdienst normaal 8 uur. In Ghana duurt de nachtdienst 12 uur!! Ik zag er dan ook ontzettend tegen op. Om 20 uur begon mijn dienst. Ik heb echt mijn ogen uitgekeken. Ze lagen hier met 32 mannen op 1 zaal. De zaal was dan wel is waar in 4e verdeeld maar toch. Op deze afdeling zag je veel mensen met CVA's, Parkinson en Hepatitis. Dit was best heftig om te zien, want er was een jongen van 22 jaar die Hepatitis had. Hierdoor produceerde hij asitisvocht. Dat is een bepaald vocht wat je lichaam produceerd. Dit slaat zich op in de buik. Hij leek in eerste instantie hoogzwanger van een tweeling, zo'n dikke buik had hij. Toen ik vroeg hoevaak ze vocht aftapte, zeiden ze dat ze dat dagelijks deden en dat ze per dag 4 tot 6 liter vocht af moesten tappen om het dragelijk voor hem te houden... Ik was toen echt even heel stil... Een jongen van mijn leeftijd die al zo ziek kan zijn. Maar wat ik dan wel heel goed vind is, dat ze kijken naar hoe ze zijn leven zo dragelijk mogelijk kunnen maken met behulp van de middelen die ze hebben.
Vervolgens worden alle medicijnen voor de hele afdeling uitgezet, worden de controles nog een keer gedaan en de bloedsuikers gemeten. Daarna is er eigenlijk niks meer te doen en mag je gaan slapen voor een paar uurtjes, mits het niet druk is... Toen ze dat zeiden keek ik volgens mij een beetje raar, want ze begonnen keihard te lachen. Ik heb dan ook gevraagd of je echt wel mochten slapen, en ja hoor dat mocht het was hier namelijk heel gewoon. Dus ik heb ongeveer 2 uurtjes geslapen in een stoel, niet heel comfortabel maar toch.
Daarna weer aan het werk gegaan, alle medicijne opgelost en de controles weer gedaan. Om 6 uur gingen de deuren van de afdeling weer open en toen heb ik echt even met mijn mond opgestaan. Er kwamen ongeveer 70 familieleden binnen lopen die hun familielid komen bezoeken en verzorgen. Ook hier werd om mijn reactie weer keihard gelachen. Toen ik vertelde dat wij in Nederland bezoektijden hadden en dat je als verpleegkundige de patienten wast en verzorgd vonden ze dat toch wel heel raar, want dan had je het de hele dag heel druk.
Vervolgens nog wat andere controles gedaan en om 8:30 kon ik dan eindelijk naar huis! Maar het verkeer in Kumasi was weer optimaal dus ik was rond 10:15 pas thuis. Snel wat gegeten en toen heerlijk geslapen!
Het was dus weer een hele drukke week, maar ik heb wel weer onzettend veel gezien en gedaan.
Volgende week alweer mijn laatste verhaal uit Ghana! Want over 2 weken ben ik alweer thuis! Ik wil heel graag naar huis, maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer jammer dat ik moet gaan want ik heb het ontzettend naar mijn zin nu. Het is dus dubbel...
Iedereen een hele fijne week en geniet van de kou en de sneeuw!
Liefss,
Nienke
-
21 Januari 2013 - 18:45
Stichting Muses:
Hoi Nienke,
Wat maak je veel mee zeg! Best heftig ook!
Grappig om te lezen dat ze het daar koud hebben, stel je voor dat ze hier op bezoek zouden komen ;)
Geniet nog je laatste weekjes..
Gr Romy
www.hetvrijwilligersnetwerk.nl -
21 Januari 2013 - 19:52
Alida:
Leuk dat je weer terug bent op de kinderafdeling, wel heftig wat je daar meemaakt en gewoon omdat mensen soms niet nadenken. Ik ga zo even lekker je moeder bellen om haar verhalen te horen. Geniet nog van je laatste weken.
Groetjes Alida -
23 Januari 2013 - 00:03
BERNARDIEN BRINKHUIS:
Hoi Nienke,
wat beleef je toch veel.
Niet voor te stellen dat wij hier schaatsen, niet dan?
Veel sterkte met je laatste loodjes,
we hebben bewondering voor je!!
Fijn dat je zoveel kunt betekenen.
Liefs van onze kant
groetjes Bernardien -
23 Januari 2013 - 00:03
BERNARDIEN BRINKHUIS:
Hoi Nienke,
wat beleef je toch veel.
Niet voor te stellen dat wij hier schaatsen, niet dan?
Veel sterkte met je laatste loodjes,
we hebben bewondering voor je!!
Fijn dat je zoveel kunt betekenen.
Liefs van onze kant
groetjes Bernardien -
23 Januari 2013 - 00:03
BERNARDIEN BRINKHUIS:
Hoi Nienke,
wat beleef je toch veel.
Niet voor te stellen dat wij hier schaatsen, niet dan?
Veel sterkte met je laatste loodjes,
we hebben bewondering voor je!!
Fijn dat je zoveel kunt betekenen.
Liefs van onze kant
groetjes Bernardien -
23 Januari 2013 - 00:03
BERNARDIEN BRINKHUIS:
Hoi Nienke,
wat beleef je toch veel.
Niet voor te stellen dat wij hier schaatsen, niet dan?
Veel sterkte met je laatste loodjes,
we hebben bewondering voor je!!
Fijn dat je zoveel kunt betekenen.
Liefs van onze kant
groetjes Bernardien -
23 Januari 2013 - 00:03
BERNARDIEN BRINKHUIS:
Hoi Nienke,
wat beleef je toch veel.
Niet voor te stellen dat wij hier schaatsen, niet dan?
Veel sterkte met je laatste loodjes,
we hebben bewondering voor je!!
Fijn dat je zoveel kunt betekenen.
Liefs van onze kant
groetjes Bernardien -
23 Januari 2013 - 09:42
Gerjanne:
Geniet maar lekker van de laatste weken!!!
liefs gerjanne -
27 Januari 2013 - 19:57
Caroline:
Hallo Nienke,
de laatste week breekt alweer aan voor je. wij wensen nog een hele fijne en leerzame week in Kumasi toe. en dat die iets minder eftig voor je zal zijn. dit is ons laatste berichtje aan jou in Ghana, wij hopen 24 februari bij je te komen en dan je weer te zien en wat je allemaal zoal hebt meegemaakt. wij hebben natuurlijk ook al veel op aan je reisverslagen gehad maar ja vaak zit er nog meer bij. Maar vooral effe bij kletsen. s
Lieve Nienke wij hopen voor je dat je een goeie reis naar huis hebt en de hartlijke groeten van ons uit hasselt
liefs van
Henk Caroline
Henk
Patrick en Sonja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley